Om maar eens met de eerste vraag te beginnen: MVO moet aansluiten bij de strategie en de ambitie van de organisatie om meerwaarde te hebben. Is dit het geval dan zijn er legio voordelen te benoemen en te verzilveren. Vaak zie je twee stromingen die vanuit een ander perspectief naar strategie kijken. De ene partij stelt de marktvraag centraal en zegt in grote lijnen dat je alleen wat moet doen als de markt het wil hebben. De andere groep, met als bekendste boegbeeld Apple, zegt dat je iets moet doen vanuit overtuiging en dat dan het succes min of meer vanzelf komt. Echt sterk wordt het pas als beide samenkomen. Toegepast op MVO: als je klanten een meerwaarde zien in maatschappelijk verantwoord ondernemen en jij als ondernemer daar ook zelf in gelooft, dan heb je een ijzersterke propositie die ook blijft staan!
En daar geloof ik in: Een doelstelling die enkel en alleen gericht is op het behalen van profit is niet langdurig succesvol. Een gezonde mix van profit, planet en people is vereist om onderscheidend te zijn in wat je doet. Hip gezegd, je moet als ondernemer waarde creëren voor je klanten. De omgeving en de medewerkers staan centraal! Doe je dit al, dan ben je duurzaam en een verantwoord maatschappelijk ondernemer. Zeg je dat je het doet omdat dat hip klinkt maar doe je het niet, dan loop je het risico om door de mand te vallen. In ieder geval zal je niet profiteren van de meerwaarde van MVO simpelweg omdat je klanten je propositie niet herkennen in wat je doet. Op 23 april gaan wij overigens tijdens een workshop van Aantwerk met dit onderwerp aan de slag. Meer informatie hierover staat aan het einde van dit blog.
Maar goed, ik laat me afleiden. Nu naar vraag twee: wat zijn de risico’s? Een goed ondernemer wil altijd de risico’s scherp in beeld hebben, en terecht. Ook hier is er sprake van een nieuwe (beoogde) trend. Dat de overheid graag wil dat u uw verantwoordelijkheid neemt is helder. Om dit te stimuleren is er nieuwe wetgeving: de Flexwet en de nieuwe Ziektewet. Helaas zijn deze eigenlijk vooral risicoverhogend voor ondernemers. Niet echt bevorderend dus voor de gewenste instroom van medewerkers met een afstand tot de arbeidsmarkt.
Gelukkig zijn er eenvoudige oplossingen voor handen; alternatieven om de risico’s grotendeels uit te sluiten. Veel sw-bedrijven zijn bereid om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt zelf in dienst te nemen en aansluitend bij de werkgever te detacheren. De sw-bedrijven kennen de doelgroep als geen ander en eventuele begeleiding is direct geborgd. De werkgever behoudt met deze constructie de personele flexibiliteit binnen zijn organisatie, krijgt een prijstechnisch interessant aanbod en heeft ook geen administratief ‘gedoe’. De registratie van de medewerkers in het zogenaamde doelgroepenregister maakt dat de werkgever voldoet aan zijn bijdrage ten aanzien van de garantiebanen, ofwel de mogelijke Quotumwet. Alhoewel, op dit laatste punt blijven we in de BV Nederland nog een beetje ‘wiebelen’. Wie telt nu wel mee en wie niet. Een besluit schijnt lastig te zijn. Wordt vervolgd …
Wat als je steeds moeite hebt om passend werk te vinden, of een baan hebt maar het tempo niet kunt bijhouden? Voor veel mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt zijn dit herkenbare uitdagingen. Toch kan passend werk nieuwe kansen en perspectief bieden. In de expositie WSD’ers aan het Woord delen WSD-medewerkers hun persoonlijke verhalen: hoe zijn zij, ondanks obstakels, aan hun plek op de arbeidsmarkt gekomen, en welke veranderingen heeft dit teweeggebracht?
In september bereikte WSD een record aan deelnemers in de Zelfredzaamheidsroute (Z-route). Op dit moment nemen 200 inburgeraars actief deel aan het inburgeringstraject. Edith Bakker, directeur Participatie van WSD: ”Een echte mijlpaal, waar ik trots op ben. Wij weten vanuit jarenlange ervaring heel goed wat onze inburgeraars nodig hebben om zo snel mogelijk te integreren in de Nederlandse maatschappij. En daar halen onze professionals elke dag ontzettend veel voldoening uit. Dat geldt voor onze docenten, onderwijsassistenten, trainers en trajectconsulenten die dagelijks betrokken zijn bij de Z-route.” Het doel van de Z-route is om de inburgeraars op een zo hoog mogelijk niveau de Nederlandse taal te leren en ze zo snel mogelijk kennis te laten maken met werken in Nederland.
