Als het over de verschillen in culturen gaat begint Mousa enthousiast te vertellen over zijn cultuur. Hij is gevlucht uit Syrië en zijn ouders komen uit Palestina. Die culturen van die twee landen en ook Libanon en Jordanië zijn ongeveer hetzelfde. Hij somt vijf punten op waaruit blijkt dat zijn cultuur anders is dan de Nederlandse cultuur.
Op de werkvloer lopen de feestdagen van de verschillende culturen door elkaar. Mousa vindt het leuk om met kerst een kersttrui aan te trekken en hij geeft collega’s een hand om ze een fijne kerst te wensen. Annemarie heeft samen met collega Anne versiering opgehangen voor de Ramadan en het Suikerfeest.
Mousa merkte tijdens de Ramadan dat Nederlandse collega’s rekening met hem hielden. Ze aten en rookten niet in zijn buurt. Hij waardeert het respect dat collega’s voor hem en de andere Moslims hebben.
Na het Suikerfeest hebben alle nationaliteiten samen genoten van het lekkers van het Suikerfeest. Alle collega’s die het Suikerfeest vierden, hadden veel eten meegenomen om met alle collega’s bij het textielsorteercentrum te delen. Omdat er aandacht was voor Ramadan en het Suikerfeest stelden Nederlandse collega’s nu ook vragen aan Mousa over het Suikerfeest.
Annemarie en Mousa zijn blij dat ze aandacht hebben voor elkaars culturen. Annemarie herkent de saamhorigheid en warmte van Mousa’s cultuur ook in de dorpen in Nederland. Daar hebben mensen ook aandacht voor elkaar. Ze groeten elkaar op straat en helpen elkaar als het nodig is. Daar is Mousa het mee eens. Hij spreekt ook meteen een wens uit voor het offerfeest. Dan zou hij ook graag weer eten met de collega’s delen. En het allerliefste zou hij willen dat collega’s bij hem thuis langs komen. Zodat ze daar samen kunnen zijn, kunnen eten en drinken en van het offerfeest kunnen genieten.
Wat als je steeds moeite hebt om passend werk te vinden, of een baan hebt maar het tempo niet kunt bijhouden? Voor veel mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt zijn dit herkenbare uitdagingen. Toch kan passend werk nieuwe kansen en perspectief bieden. In de expositie WSD’ers aan het Woord delen WSD-medewerkers hun persoonlijke verhalen: hoe zijn zij, ondanks obstakels, aan hun plek op de arbeidsmarkt gekomen, en welke veranderingen heeft dit teweeggebracht?
In september bereikte WSD een record aan deelnemers in de Zelfredzaamheidsroute (Z-route). Op dit moment nemen 200 inburgeraars actief deel aan het inburgeringstraject. Edith Bakker, directeur Participatie van WSD: ”Een echte mijlpaal, waar ik trots op ben. Wij weten vanuit jarenlange ervaring heel goed wat onze inburgeraars nodig hebben om zo snel mogelijk te integreren in de Nederlandse maatschappij. En daar halen onze professionals elke dag ontzettend veel voldoening uit. Dat geldt voor onze docenten, onderwijsassistenten, trainers en trajectconsulenten die dagelijks betrokken zijn bij de Z-route.” Het doel van de Z-route is om de inburgeraars op een zo hoog mogelijk niveau de Nederlandse taal te leren en ze zo snel mogelijk kennis te laten maken met werken in Nederland.
